Lieux Retrouvés

Boris Andrianov (Moskou, 1976) studeerde aan het Gnessin instituut in Moskou en aan het Tsjaikovski Conservatorium in Moskou bij Natalia Sjakovskaja. Hij vervolgde zijn studie aan de Hanns Eisler Hochschule in Berlijn bij David Geringas. Hij was eersteprijswinnaar van verschillende internationale concoursen in Zagreb, Parijs en Seoul. Boris Andrianov werkte met vele hedendaagse componisten samen en gaf vele premières van nieuwe werken van onder anderen Giya Kantsjeli, Krzysztof Penderecki en Giovanni Sollima. Hij maakte vele bekroonde cd’s, waaronder die met gitarist Dimitry Illarionov. Andrianov is artistiek directeur van verschillende festivals, waaronder het cellofestival van Moskou Vivacello.  In 2022 was hij jurylid van het Nationaal Cello Concours. Boris Andrianov is docent aan het Conservatorium van Moskou en bespeelt een cello van Carlo Bergonzi.

Alban Gerhardt (Berlijn, 1969) behoort ontegenzeggelijk tot de grote cellisten van onze tijd. Zijn klank is helder en zijn interpretaties vallen op door hun originaliteit. Bekende werken worden opnieuw ontdekt, onbekend repertoire komt weer tot leven. Zijn samenwerkingen met componisten als Unsuk Chin, Pēteris Vasks en Brett Dean getuigen van zijn interesse in uitbreiding van het cellorepertoire. Een groeiend publiek volgt de podiumpresentaties van Gerhardt, die oude luister- en concertconventies tracht te doorbreken om zo de weg naar klassieke muziek voor jongeren te openen, onder meer door te spelen in scholen, ziekenhuizen, treinen, jeugdgevangenissen en andere publieke ruimtes. Begin 2017 richtte Gerhardt #Musicians4UnitedEurope op, een groep internationale musici die samenwerken om met behulp van hun muziek tot een verenigd en democratisch Europa te geraken.

Quirine Viersen kreeg haar eerste lessen van haar vader Yke Viersen, van 1971 tot 2014 cellist in het Koninklijk Concertgebouworkest. Aan het Conservatorium van Amsterdam kreeg ze les van Jean Decroos en later van Dmitry Ferschtman. Ze sloot haar opleiding af aan het Mozarteum Salzburg bij Heinrich Schiff. Quirine won vele prijzen tijdens internationale competities. In 1994 was zij de eerste Nederlandse laureaat in de Tsjaikovski Competitie. Samen met pianist Silke Avenhaus vormde ze in 1996 een duo en nam ze vijf cd’s op met romantische en hedendaagse muziek. Ook haar opnames van de solosuites van Bach en Britten werden met groot enthousiasme ontvangen. Ze werkte ook samen met onder andere Antje Weithaas, Thomas Beijer, Leonidas Kavakos en Liza Ferschtman en soleerde met grote orkesten in Nederland en daarbuiten, zoals het Koninklijk Concertgebouworkest en de Wiener Philharmoniker. Haar recital in het Concertgebouw Amsterdam in 2017 markeerde het succesvolle begin van de samenwerking met pianist Enrico Pace. Vanaf de eerste Cello Biënnale in 2006 was ze er regelmatig als soliste te horen, onder andere in de concerten van Vieuxtemps en Korngold. Tijdens de Cello Biënnale 2018 speelde ze onder andere de wereldpremière van Glacier, een solowerk dat Jacob ter Veldhuis voor haar schreef.  Quirine bespeelt een cello van Joseph Guarnerius Fillius Andrea uit 1715, mogelijk gemaakt door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.